میکروبوتاکس روشی نوین در تزریقات زیبایی

میکروبوتاکس چیست ؟

میکروبوتاکس به تزریق متعدد ریز قطرات توکسین بوتولینوم رقیق‌شده به لایه درم یا محل اتصال درم و لایه سطحی عضلات صورت گفته می‌شود. در تزریق بوتاکس کلاسیک هدف صاف کردن پوست با فلج کردن عضله است، اما در میکروبوتاکس هدف صاف کردن پوست با حفظ فعالیت عضله است. حجم‌های کوچک تزریق از انتشار ناخواسته توکسین در عضله زیرین جلوگیری می‌کند. درنتیجه تون و عملکرد عضله حفظ‌ شده و ظاهر فرد طبیعی‌تر می‌ماند. ماندگاری اثر میکروبوتاکس همانند بوتاکس کلاسیک بین 6-4 ماه است.

“برگرفته شده از کتاب آموزش تزریق بوتاکس تالیف دکتر بیدکی”

اگر علاقه به یادگیری دارید آموزش میکروبوتاکس را مشاهده نمایید.

در میکروبوتاکس، دوز توکسین بسیار کم و تزریق بسیار سطحی است. عمق تزریق داخل درم و حداکثر در محل اتصال درم و لایه سطحی عضله است. برخلاف تکنیک بوتاکس کلاسیک که عضلات را هدف قرار می‌دهد در میکروبوتاکس هدف فیلامان ها و عناصر داخل درم است. تزریق زیاد یا عمیق توکسین ممکن است باعث فلج عضله شود.

تکنیک میکروبوتاکس یک رویکرد جدید برای درمان با سم بوتولینوم بود که ابتدا در سال 2002 با عنوان مزوبوتاکس Mesobotox ابداع شد. به دلیل اینکه این اصطلاح مفاهیم علمی تکنیک را به‌درستی به تصویر نمی‌کشید، در سال 2013 توسط دکتر وافلز وو Dr.Woffles Wu پزشک و جراح پلاستیک اهل سنگاپور اصطلاح میکروبوتاکس ابداع و به کار گرفته شد.

اسکین بوتاکس و درموبوتاکس اسامی دیگری است که به این روش داده‌شده است. برخی از محققین به‌جای اصطلاح میکروبوتاکس از اسم‌هایی مثل توکسین بوتولینوم میکرودراپلت botulinum toxin microdroplets استفاده می‌کنند، چون اعتقاد دارند واژه میکروبوتاکس فقط به برند بوتاکس اشاره می‌کند درحالی‌که به‌جای بوتاکس می‌توان از سایر توکسین ها (زئومین، نورونوکس، دیسپورت و …) نیز استفاده کرد.

تاریخچه میکروبوتاکس

در اواسط دهه 1990 که بوتاکس به‌طور تجاری برای کاسمتیک مورداستفاده قرار گرفت، از بین بردن خطوط پیشانی و اخم و اطراف چشم با تزریق ساده توکسین بوتاکس بسیار جذاب به نظر می‌رسید؛ اما بعد از گذشت چند سال بسیاری از بیماران شکایت داشتند که پیشانی آن‌ها بیش‌ازحد فریز شده است، برخی در بلند کردن ابروهای خود مشکل داشتند یا از افتادگی ابروها و پف پشت پلک ناراضی بودند. در حقیقت خواسته آنان این بود که علیرغم داشتن پیشانی طبیعی و صاف، قدرت حرکت دادن ابروها و بالا بردن آن‌ها را داشته باشند. این مسئله یک پارادوکس به نظر می‌رسید، زیرا عضلات مسئول خطوط پیشانی همان عضلاتی هستند که مسئول بالا بردن ابروها هستند؛ بنابراین مشخص شد بوتاکس باید به روشی تزریق شود که خطوط پیشانی را کاهش دهد اما عضله زیر آن قادر به انقباض و حرکت دادن ابروها باشد.

یکی دیگر از مشکلات بالینی تزریق بوتاکس کلاسیک در قسمت پیشانی، گلابلا و پا کلاغی به وجود آمدن خطوط خرگوشی رو بینی و چین‌وچروک ظریف روی پلک تحتانی بود. تزریق بوتاکس کلاسیک به ناحیه زیر چشم بیماران جوان که بگ زیر چشم و شلی پوست پلک تحتانی ندارند موجب کاهش خطوط ظریف و باز شدن جزئی دریچه چشم شده، چشم را بزرگ‌تر و جذاب‌تر نشان می‌دهد و نتیجه رضایت‌بخشی به همراه دارد؛ اما بیماران مسن‌تر که پوست پلک تحتانی آن‌ها شل است و یا کیسه زیرچشمی دارند احساس می‌کنند از قبل بدتر به نظر می‌رسد.

مشکل سوم ناحیه گردن بود. تزریق بوتاکس کلاسیک در نوارهای پلاتیسمی قدامی و کناری گردن بدون تزریق به عضله بین این نوارها باعث نرم شدن نوارهای پلاتیسمی و بهبود زاویه فک می‌شد اما باعث لیفت خط فکی و کاهش خطوط عرضی گردن یا بهبود کیفیت پوست گردن نمی‌شد.

محققین و پزشکان به دنبال روش متفاوت‌تری شدند که بتواند مشکلات آزاردهنده بوتاکس کلاسیک را حذف کند. به‌این‌ترتیب که به‌جای عضله، توکسین را در لایه‌های سطحی‌تر و پوست روی عضله انجام دادند. میکروبوتاکس درواقع بخشی از توسعه مهارت در تزریق بوتاکس است که هر پزشکی باید آن را بلد باشد تا در مواقع لزوم بتواند برای به دست آوردن نتیجه طبیعی‌تر از تزریق بوتاکس آن را به کار گیرد.

مقاله پیشنهادی : بوتاکس چیست ؟

مکانیسم اثر میکروبوتاکس

اساس این تکنیک تزریق قطرات ریز، متعدد و به‌طور مساوی توکسین به لایه درم پوست و یا کمی عمقی‌تر در محل اتصال درم و لایه سطحی عضله است. بعد از تزریق توکسین در پوست و بلافاصله زیر آن لایه سطحی عضله پخش می‌شود ولی عملکرد لایه‌های عمیق‌تر ماهیچه دست‌نخورده باقی می‌ماند. پراکندگی دقیق بوتاکس به‌صورت سطحی تنها با تنظیم اندازه کوچک قطرات و تزریق آن‌ها در فواصل منظم تقریباً 1 سانتی‌متری امکان‌پذیر است. اندازه قطرات درنهایت انتشار را کنترل می‌کند و موجب تحویل دقیق‌تر توکسین به لایه‌های هدف می‌شود. در میکروبوتاکس مانند بوتاکس کلاسیک فلج عضله هدف نیست.

تزریق در این ناحیه باعث قطع ارتباط بین میکروفیلامان های پوست و فیبرهای سطحی عضلات که مسئول خطوط ظریف و چین‌وچروک‌های سطحی است می‌شود. درنتیجه بدون شل شدن و از دست رفتن تون عضله، سطح پوست صاف می‌شود. خطوط ریز صورت کاهش می‌یابد. میکروفیلامان های درم که به فیبرهای سطحی عضله وصل هستند شل شده و اتصال بین پوست و عضله کاهش می‌یابد، درنتیجه قسمت یک‌سوم تحتانی صورت و گردن پوست باقدرت کشسانی خود به سمت بالا جمع و به‌طور ملایم لیفت می‌شود. قوام و کیفیت پوست بهبود می‌یابد.

شکل مقایسه مکانیسم اثر بوتاکس کلاسیک و میکروبوتاکس، بوتاکس کلاسیک باعث فلج شدن عضله و صاف شدن سطح پوست می‌شود، میکروبوتاکس بدون اثر بر عضله باعث صاف شدن سطح پوست و کوچک شدن غدد سباسه و عرق می‌شود.

از طرفی درم حاوی عناصر مختلفی مثل غدد عرق و سباسه است. تزریق بوتاکس (به‌واسطه تأثیر بر گیرنده‌های کولینرژیک و نورآدرنرژیک) فعالیت این عناصر را کاهش می‌دهد. توکسین بوتولینوم با ساپرس کردن فعالیت غدد عرق می‌تواند نقش موثری در درمان هیپرهیدروز یا تعریق بیش‌ازحد مناطقی مثل زیر بغل، کف دست‌وپا و … داشته باشد. به نظر می‌رسد سم بوتولینوم با مکانیسم ساپرس کردن تولید سبوم، باعث کاهش چربی پوست می‌شود. کاهش تولید چربی می‌تواند در بهبود آکنه و کوچک شدن منافذ باز پوست مؤثر باشد. کاهش تولید سبوم در فولیکول‌های مو می‌تواند تولید شوره سر را کاهش دهد.

کامل ترین کتاب آموزش تزریق بوتاکس به زبان فارسی تالیف دکتر بیدکی

کاربردهای میکروبوتاکس

1. کاهش خطوط ریز پوست صورت و گردن بدون تغییر درحرکت عمیق عضلات
2. صاف کردن ناحیه گردن و زیر چشم
3. لیفت و فرم دهی خط فک
4. بهبود آکنه و روزاسه
5. کاهش شوره سر
6. کاهش منافذ باز
7. درمان کلوئید و زخم‌های هیپرتروفیک در ترکیب با کورتن داخل ضایعه
8. بهبود ظاهر استریای حاد سینه و شکم و سلولیت ناحیه ران و باسن

شما می توانید کتاب فوق را همینک از سایت دکتر بیدکی تهیه کنید و برای یادگیری بهتر در دوره آموزش تزریق بوتاکس دکتر بیدکی که به صورت فیلم در سایت بارگزاری شده است شرکت نمایید.

تا اینجای مقاله درباره تعریف میکروبوتاکس، تاریخچه، مکانیسم اثر و کاربردهای آن گفتیم در ادامه به تکنیک های رقیق سازی این روش نوین می پردازیم.

تکنیک رقیق‌سازی در میکروبوتاکس

ازآنجایی‌که این روش هنوز یک روش استاندارد نیست، پروتکل تعریف‌شده مشخصی برای رقیق‌سازی، تعداد سوراخ‌ها، دوز (واحد در هر سوراخ) برای هر ناحیه درمان وجود ندارد. در این کتاب به رایج‌ترین تکنیک‌هایی که در مقالات معتبر و نیز دکتر wu مبتکر روش میکروبوتاکس اشاره می‌کنیم.

رقیق‌سازی و تهیه محلول میکروبوتاکس آسان است؛ به شرطی که مفهوم رقیق‌سازی به‌طور کامل درک شود. برای فهم کامل مسئله یک‌بار دیگر روش کلاسیک تهیه بوتاکس کاسمتیک را مرور می‌کنیم. اصل درمان با توکسین های بوتولینوم توجه به غلظت مناسب و استاندارد است؛ یعنی دوز مناسب باید در غلظت مناسب تزریق شود. مثلاً دوز مناسب در ناحیه اخم 20 واحد بوتاکس در 5 نقطه تزریق است، بنابراین در هر نقطه 4 واحد باید تزریق شود، اما این 4 واحد نه در هر حجمی بلکه در حجم 1/0 سی‌سی، یعنی باید غلظت توکسین را طوری ت کنیم که در هر 1/0 سی‌سی 4 واحد بوتاکس داشته باشیم؛ بنابراین در تکنیک تهیه بوتاکس کلاسیک کاسمتیک، غلظت مناسب در 1/0 سی‌سی محاسبه و تزریق می‌شود.

دوز تزریق بوتاکس کلاسیک:

• خط اخم: 20 واحد در 5 نقطه (هر نقطه 4 واحد یعنی 1/0 سی‌سی)
• پیشانی: 20 واحد در 9-5 نقطه (بسته به تعداد نقاط 4-2 واحد یعنی 1/0 -05/0 سی‌سی در هر نقطه)
• خطوط پا کلاغی دو طرف صورت: 24 واحد در 6 نقطه (هر نقطه 4 واحد یعنی 1/0 سی‌سی)

تفاوت میکروبوتاکس با بوتاکس استاندارد در این است که اولاً غلظت مناسب به‌جای 1/0 سی‌سی در 1 سی‌سی محاسبه می‌شود. ثانیاً هر 1 سی‌سی در 120-100 نقطه به فاصله 1 سانتی‌متری تزریق می‌شود.

دوز تزریق میکروبوتاکس:

جوان‌سازی کل نواحی پیشانی، گلابلا و پا کلاغی: 24 واحد در 1 سی‌سی

زیرچشم ها، ناحیه T (بینی و پیشانی): 20 واحد در 1 سی‌سی

دوسوم قسمت پایین صورت و گردن: 28 واحد در 1 سی‌سی در هر سمت صورت؛ بنابراین برای دو طرف صورت 2 سی‌سی (56 واحد بوتاکس) و اگر گردن ضخیم و نوارهای پلاتیسمی قوی باشد جمعاً 3 سی‌سی (74 واحد بوتاکس)

در ادامه برای فهم بهتر دوز و نقاط تزریق بوتاکس و میکروبوتاکس در ناحیه فوقانی صورت یعنی گلابلا، پیشانی و پا کلاغی را باهم مقایسه می‌کنیم. درروش کلاسیک جمع دوز بوتاکس 64 واحد که در 25-16 نقطه تزریق می‌شود، درروش میکروبوتاکس جمع دوز 24 واحد که در 120-100 نقطه تزریق می‌شود؛ بنابراین درروش میکروبوتاکس هم دوز خیلی کمتر است هم تعداد نقاط خیلی بیشتر است. درواقع در مقایسه با بوتاکس کلاسیک که در هر نقطه 4 واحد تزریق می‌کنیم در میکروبوتاکس در هر نقطه ما چیزی حدود 4/0 – 3/0 بوتاکس تزریق می‌کنیم.

آماده کردن محلول میکروبوتاکس

مقالات مختلف روش‌های متفاوتی برای رقیق‌سازی و تهیه محلول میکروبوتاکس پیشنهاد کرده‌اند. ساده‌ترین روش آن است که ویال بوتاکس یا دیسپورت را با حجم دو برابر حل کنیم؛ یعنی بوتاکس 100 واحدی و دیسپورت 500 واحدی را که با 5/2 سی‌سی حل می‌کردیم با 5 سی‌سی محلول نرمال سالین حل کنیم و برای هر ناحیه از صورت طبق جدول فوق طبق دوز پیشنهادی استفاده کنیم. تهیه این روش آسان‌تر است اما اگر فرد دیگری کاندید میکروبوتاکس نباشد اضافه محلول باید دور ریخته شود که ازنظر اقتصادی مقرون‌به‌صرفه نیست.

روش پیشنهادی دیگر که توسط دکتر Wu ارائه‌شده این است که محلول میکروبوتاکس در دو مرحله تهیه شود. در مرحله اول توکسین را به روش کلاسیک حل کنیم، در مرحله دوم رقیق‌سازی را انجام دهیم. در ادامه به توضیح این روش می‌پردازیم.

مرحله اول: حل کردن توکسین به روش کلاسیک

درروش کلاسیک همان‌طور که در فصل 3 کتاب توضیح داده شد، طبق پروتکل استاندارد شرکت آلرگان 100 واحد بوتاکس با 2.5 سی‌سی نرمال سالین حل می‌شود؛ بنابراین یک سرنگ 1 سی‌سی حاوی 40 واحد و در هر یک‌دهم سی‌سی 4 واحد بوتاکس وجود دارد.

مرحله دوم: رقیق‌سازی

برای تهیه محلول میکروبوتاکس، بسته به ناحیه تحت درمان، با یک سرنگ یک سی‌سی مقدار موردنیاز از محلول توکسین آماده‌شده فوق را برمی‌داریم و سپس با محلول نرمال سالین یا لیدوکائین 5/0 درصد حجم آن را به یک سی‌سی می‌رسانیم.

برای مثال برای میکروبوتاکس سه ناحیه پیشانی، گلابلا و پاکلاغی به 24 واحد بوتاکس نیاز است. پس با سرنگ انسولین 24 واحد (6/0 سی‌سی) از بوتاکس استاندارد آماده‌شده را می‌کشیم و سپس 4/0 سی‌سی نرمال سالین یا لیدوکایین 5/0 درصد اضافه می‌کنیم تا حجم آن به 1 سی‌سی برسد. محلول به‌دست‌آمده معادل 24 واحد بوتاکس در 1 سی‌سی خواهد بود. بسیاری از نویسندگان در مقالات مختلف لیدوکائین را به‌عنوان رقیق‌کننده اضافی ترجیح داده‌اند زیرا هم خاصیت بی‌حس‌کنندگی دارد و هم روی اثر یا ماندگاری توکسین نتیجه نامطلوب دیده نشده است.

تهیه محلول میکروبوتاکس برای سایر برندهایی که با واحد آلرگان تنظیم‌شده‌اند مثل زئومین و نورونوکس نیز دقیقاً مشابه بوتاکس است. تهیه محلول‌هایی که برمبنای واحد اسپیوود تنظیم‌شده‌اند مثل دیسپورت دیستون و مصپورت در هر قسمت به‌صورت جداگانه توضیح داده می‌شود. 

روش تزریق میکروبوتاکس

در میکروبوتاکس تزریق باید خیلی سطحی و در داخل درم یا محل اتصال درم و لایه سطحی عضلات انجام شود؛ یعنی حداکثر عمق تزریق در ناحیه صورت و به‌خصوص زیر چشم 1 میلی‌متر و در ناحیه گردن بین 2-1 میلی‌متر است. تزریق عمقی‌تر باعث درگیر شدن عضله و عوارض ناخواسته می‌شود. برای تزریق در چنین عمقی سرسوزن باید بسیار نازک (گیج 31-30) و ترجیحاً طول 4 میلی‌متر باشد.

روش تزریق: سوزن با زاویه کمتر از 15 درجه با عمق 1 میلی‌متر وارد پوست شود. علامت تزریق صحیح این است که لکه سفید کوچکی روی نقطه تزریق به وجود بیاید. در صورت سفید نشدن ناحیه احتمالاً تزریق عمقی‌تر انجام‌شده است و باید دقت کرد که نقطه بعدی با دقت بیشتری تزریق شود.

روش تنظیم نقاط تزریق

یکی دیگر از ویژگی‌های میکروبوتاکس زیاد بودن تعداد نقاط تزریق است. تزریق کننده باید قادر باشد یک سی‌سی محلول میکروبوتاکس را در 120-100 نقطه بافاصله‌های بین 1- 8/0 سانتی‌متر تزریق کند؛ بنابراین باید در هر نقطه حجم بسیار کمی محلول در درم تزریق شود. به این حجم کم میکرودراپلت یا ریز‌‌‌‌ قطره گفته می‌شود.

اساس نام‌گذاری میکروبوتاکس بر کوچک بودن قطرات و دوز تزریق است. درواقع یک سرنگ انسولین که دارای 100 خط ریز است، در هر تزریق کمتر از یک خط ریز محلول باید تخلیه شود. می‌توان فاصله تزریق‌ها را کمتر از 1 سانتی‌متر و بولوس ها را کوچک‌تر کرد. حباب‌های هوا باید قبل از تزریق با دقت از سرنگ خارج شوند، زیرا ممکن است دقت تزریق را کاهش دهد.

 مهارت تخلیه ریز قطرات در میکروبوتاکس

حجم یک قطره مستقیماً بر شعاع انتشار آن تأثیر می‌گذارد؛ بنابراین هرچه قطره درشت‌تر باشد بیشتر پخش می‌شود و دایره اثرات توکسین بزرگ‌تر می‌شود. یک قطره 0.1 میلی‌لیتری خیلی بزرگ و حاوی 4 واحد بوتاکس است. یک قطره 0.05 میلی‌لیتری حاوی 2 واحد بوتاکس است. این دو قطره حجمی است که برای تزریق استاندارد بوتاکس استفاده می‌شود؛ اما برای تزریق میکروبوتاکس، باید یک قطره 0.05 میلی‌لیتری را به‌صورت چندین قطره کوچک‌تر تزریق کرد. بسته به مهارت پزشک، 0.05 میلی‌لیتر را می‌توان به‌راحتی در 10 تا 12 قطره تزریق کرد (شکل). ازنظر بالینی، اگر اپراتور بتواند یک قطره 0.1 میلی‌لیتری را به 10 قطره تقسیم کند کافی است. (شکل)

بنابراین تزریق کننده باید بتواند با یک سرنگ 1 میلی‌لیتری محلول میکروبوتاکس را در 100 تا 120 ریز قطره بافاصله‌های مساوی و عمق یکنواخت وارد بدن کند. تنظیم اندازه ریز قطره در عمل کار چندان آسانی نیست و توصیه می‌شود افراد تازه‌کار تمرین زیر را تا به دست آوردن مهارت کافی تکرار کنند.

تمرین مهارت تخلیه ریز قطرات در میکروبوتاکس

برای تمرین افزایش مهارت در تنظیم ریز قطرات میکروبوتاکس، یک سرنگ انسولین 1 سی‌سی را با نرمال سالین پر کنید. سپس روی یک سطح صاف، مانند آینه با سرسوزن بسیار نازک گیج 30 تا 32 به‌صورت قطره‌قطره بریزید. به‌طوری‌که ردیف‌هایی از قطرات کوچک روی آینه درست شود. (شکل) باید این کار را تا زمانی انجام دهید که در تزریق مداوم قطرات کوچک یا بزرگ مهارت پیدا کنید. اکثر پزشکانی که این تمرین را انجام می‌دهند از اینکه متوجه می‌شوند بوتاکس را بیش‌ازحد لازم تزریق می‌کنند و با هر تزریق بولوس هایی با اندازه یکسان تخلیه نمی‌کنند شگفت‌زده می‌شوند.

شکل آموزش مهارت تزریق ریزقطره یا میکرودراپلت، برای اینکه تزریق کننده بتواند قطرات ریز بوتاکس رقیق‌شده را به‌طور منظم و یکنواخت آزاد کند این تمرین کمک‌کننده است.  قطرات استاندارد تزریق 0.1 ml و 0.05 ml در بالا سمت چپ دیده می‌شود. در تمرین اول خوشه‌ای از قطرات ریز از یک قطره 0.05 ml که به 12 ریز قطره تقسیم شده است دیده می‌شود. در تمرین دوم خوشه قطرات بسیار ریز است (0.05 ml تقسیم به 39 ریز قطره تقسیم شده است) که به‌طور واقعی ازنظر بالینی قابل‌دستیابی نیست. خوشه پایین سمت چپ 0.05 ml به 12 ریز قطره تقسیم شده است که کاربردی‌تر است.

چه افرادی کاندید مناسب میکروبوتاکس هستند

• بیمارانی‌که پوست نازک و چین های ریز زیاد دارند.
• افرادیکه پوست پلک فوقانی زیاد دارند ولی تمایلی به اصلاح جراحی ندارند.
• برای ناحیه پاکلاغی، زمانی که بیمار گونه‌های قوی یا حجیم دارد. با ریز قطرات سم، می‌توانیم از اثر تخت شدن ناحیه مالار (بالای گونه) یا به‌اصطلاح صورت کارتون “Topo Gigio” یا لبخند دیزنی لند» جلوگیری کنیم.
• برای درمان ناحیه پای کلاغ در بیمارانی که باهدف جلوگیری از آتروفی عضله تمپورالیس قبلاً تحت بلفاروپلاستی قرار گرفت اند. هدف از میکروبوتاکس، جلوگیری از آتروفی عضله تمپورالیس است که می‌تواند شیار بین مالار و پلک کف داخلی و خارجی را بدتر کند.
• به‌عنوان پیش‌درمان برای چین‌وچروک‌های اطراف دهان، آماده‌سازی بیمار برای پرکننده‌ها یا برای درمان لایه‌برداری متوسط یا عمیق پوست
• بیماران با خطوط انحصاری “S” در ناحیه کناری پایین صورت prejowl
• درمان خطوط گردن برای بهبود کانتور صورت. تصمیم‌گیری بین تزریق کلاسیک و ریز قطرات برای درمان این ناحیه دشوار است برای درمان قسمت تحتانی صورت و گردن، صدها ریز قطرات BTXA رقیق‌شده به درم یا سطح زیرپوستی فوری تزریق می‌شود تا بافت پوست را بهبود بخشد، چین‌های افقی را صاف کند و نوار عمودی گردن را کاهش دهد تا به جابجایی بهتری برسد. پلاتیسما به خط فک و گردن و درنهایت برای بهبود کانتور زاویه گردن چانه
• برای دکلته، میکروبوتاکس نتیجه جالبی می‌دهد. این را می‌توان از طریق معاینه و با درخواست از بیمار برای انقباض عضله پلاتیسما ارزیابی کرد و خطوط قفسه سینه را نمایان کرد. این ناحیه ایمن‌ترین ناحیه با حداقل خطرات برای بیمار تحت درمان با این تکنیک است.
• برای هر دو ضایعات فعال آکنه یا اسکار آکنه، می‌توان ریز قطرات سم بوتولینوم را نشان داد.

ارزیابی بیمار

نواحی تزریق باید ازنظر قوام پوست، قرینگی صورت و تون عضلات با دقت بررسی و معاینه شود. تمام نکاتی که برای تزریق بوتاکس کلاسیک گفته شد در ارزیابی بیمار کاندید میکروبوتاکس نیز باید مدنظر باشد. توجه به اینکه در میکروبوتاکس سطح تزریق وسیع است حتماً لازم است قرینگی فورس عضلات صورت بیمار بررسی شود؛ زیرا در برخی از بیماران وجود دارد ولی آن‌قدر نامحسوس است که در نگاه عادی قابل‌رؤیت نیست.

در صورت وجود ضعف عضله در هر جای صورت انجام میکروبوتاکس ممنوع است؛ زیرا اگرچه تزریق در پوست انجام می‌شود، اما با گسستن رابطه بین پوست و عضله، افتادگی عضله شل یا ضعیف بیشتر نمایان می‌شود و این نه‌تنها مطلوب بیمار نیست بلکه ممکن است از ضعف و مشکل خود از قبل اطلاع نداشته باشد و مشکل را ناشی از تزریق شما بداند. مشاهده و معاینه بیمار در حین انجام پنج حرکت زیر تا حد زیادی می‌تواند به تشخیص این مسئله کمک کند. از بیمار بخواهید:

• ابروها را تا جایی‌که ممکن است بالا ببرد و چشم‌ها را هم‌زمان تا حد امکان باز کند. در این حالت با دو انگشت ابروها را به سمت پایین بکشید و از بیمار بخواهید مقاومت کند تا توانایی و قرینگی کشش عضله فرونتالیس در دو طرف را به دست آورید.
• چشم‌ها را تا جایی‌که می‌تواند محکم ببندد. در این حالت با دو انگشت ابروها را به سمت بالا بکشید و از بیمار بخواهید مقاومت کند تا توانایی و قرینگی کشش عضلات کمپلکس گلابلا و حلقوی دور چشم در دو طرف را به دست آورید.
• به‌شدت اخم کند. تا توانایی و قرینگی کشش عضلات کمپلکس گلابلا در دو طرف را به دست آورید.
• لب‌ها را مثل حالت سوت زدن محکم غنچه کند. تا توانایی و قرینگی کشش عضله حلقوی دور لب و سایر عضلات که به لب متصل هستند در دو طرف را به دست آورید.
• گوشه لب‌ها را مثل خنده بیش‌ازحد بالا ببرد.

آماده‌سازی بیمار

بیماران به‌ندرت از درد شکایت می‌کنند حتی اگر از داروی بی‌حسی استفاده نشود. بااین‌حال بعضی از بیماران حساس هستند.

1. آرایش، ضدآفتاب و سایر مواد روی پوست بیمار را تمیز کنید.
2. یک لایه نازک کرم موضعی بی‌حس‌کننده مثل زایلاپی یا الاندینا را به مدت ده دقیقه روی ناحیه بمالید.
3. با پنبه الکل صورت را پاک‌کنید.
4. نواحی تزریق را با مداد جراحی به‌دقت تعیین و علامت‌گذاری کنید.

پیشانی، خط اخم و اطراف چشم‌ها

هدف از میکروبوتاکس پیشانی صاف کردن پوست، کاهش اندازه منافذ، بهبود درخشندگی و کاهش چین های ریز، به‌ویژه در قسمت خارجی پیشانی علیرغم حفظ عملکرد عضلانی تا حد امکان و توانایی بالا بردن ابروها است.

دوز تزریق: درمجموع 24 واحد برای کل پیشانی، خط اخم و اطراف چشم‌ها کافی است. (8 واحد در ناحیه گلابلا، 8 واحد ابرو و 8 واحد در ناحیه پاکلاغی).

طرز تهیه: 6/0 سی‌سی از محلول بوتاکس استاندارد را کشیده و 4/0 سی‌سی نرمال سالین یا لیدوکائین به آن اضافه می‌کنیم تا حجم آن به یک سی‌سی برسد یعنی سرنگ انسولین پر شود.

نکته: دوز تهیه محلول میکروبوتاکس با واحد اسپیوود (دیسپورت = مصپورت= دیستون) برای سه ناحیه پیشانی، گلابلا و پاکلاغی 60 واحد spaywood و معادل 3/0 سی‌سی است. با افزودن 7/0 سی‌سی محلول نرمال سالین یا لیدوکائین نیم درصد حجم آن را به یک سی‌سی می‌رسانیم. شکل

نقاط تزریق: به‌طور متوسط برای هر ناحیه یک‌سوم محلول را استفاده می‌کنیم یعنی برای کل نواحی 120 نقطه و برای هر ناحیه (پیشانی، گلابلا و اطراف چشم‌ها) با 50-40 نقطه تزریق پوشیده می‌شود.

شکل تزریق سطحی 12 واحد بوتاکس در پیشانی جانبی به‌صورت ریز قطرات متعدد (علامت‌های سفید). هر قطره باید یک لکه کوچک سفیدرنگ ایجاد کند. اگر این اتفاق نیفتد، به معنی این است که تزریق عمیق انجام‌شده است. حجم 0.05 میلی‌لیتر (2 واحد) بوتاکس استاندارد (رقت 2.5 میلی‌لیتر) برای ناحیه گلابلا و مرکزی پیشانی (علامت‌های قهوه‌ای) استفاده می‌شود. بیماران می‌توانند قطرات میکروبوتاکس را در هر یک از نقاط مشخص‌شده (سفید و قهوه‌ای) درخواست کنند. 16 تا 20 واحد برای کل ناحیه پیشانی و گلابلا کافی است.

نکته: روش تهیه محلول میکروبوتاکس با واحد (دیسپورت، دیستون، مصپورت) در ناحیه پیشانی، خط اخم و اطراف چشم‌ها

میکروبوتاکس در ناحیه T (بینی و پیشانی)

هدف از میکروبوتاکس ناحیه T (بینی و پیشانی) کاهش چربی پوست ناحیه، درمان کاهش چین های زیرچشم، کاهش اندازه منافذ باز و درمان روزاسه است. استیل کولین خارج از نورون در تولید سبوم و تمایز سبوم ها نقش دارد. درنتیجه در کسانی که پوست چرب دارند، سم بوتولینوم می‌تواند با مهار استیل کولین باعث کاهش چربی پوست شود. کاهش چربی پوست می‌تواند منجر به کاهش عوارضی مثل آکنه و اندازه منافذ باز شود.

برای رسیدن به نتیجه هر چه‌بهتر ترکیبی از بوتاکس با مزوژل اسید هیالورونیک کراس لینک نشده استفاده می‌شود.

نسبت بوتاکس به اسید هیالورونیک یک‌به‌یک است. برای درمان پوست‌های خیلی چرب در منطقه T ترکیبی از بوتاکس و اسید هیالورونیک و در سایر مناطق که خشک است از اسید هیالورونیک تنها استفاده می‌شود. تزریق با سوزن گیج 32 و طول 4 میلی‌متر کاملاً سطحی و در داخل جلد انجام می‌شود به شکلی که در محل تزریق باعث ایجاد برجستگی پاپول مانند شود. (شکل مقابل)

دوز تزریق: درمجموع 20 واحد در 1 سی‌سی برای ناحیه T کافی است. اگر قبلاً در ناحیه پیشانی بوتاکس کلاسیک تزریق شده باشد، فقط 10 واحد (نصف سرنگ 1 سی‌سی از محلول میکروبوتاکس آماده‌شده) برای ناحیه بینی و زیر چشم‌ها کافی است.

طرز تهیه: 5/0 سی‌سی از محلول بوتاکس استاندارد را کشیده و 5/0 سی‌سی نرمال سالین یا لیدوکائین به آن اضافه می‌کنیم تا حجم آن به یک سی‌سی برسد یعنی سرنگ انسولین پر شود.

نکته: دوز تهیه محلول میکروبوتاکس با واحد اسپیوود (دیسپورت = مصپورت= دیستون) برای ناحیه T (بینی و پیشانی) 50 واحد اسپیوود و معادل 25/0 سی‌سی است. با افزودن 75/0 سی‌سی محلول نرمال سالین یا لیدوکائین نیم درصد حجم آن را به یک سی‌سی می‌رسانیم. شکل

نقاط تزریق: به‌طور متوسط برای هر ناحیه یک‌سوم محلول را استفاده می‌کنیم یعنی برای کل دو ناحیه 120-100 نقطه تزریق باید انجام شود.

میکروبوتاکس ناحیه دو سوم تحتانی صورت و گردن

هدف از میکروبوتاکس ناحیه دوسوم تحتانی صورت و گردن صاف کردن خطوط افقی و نوارهای عمودی گردن و لیفت افتادگی پایین صورت و کانتورینگ خط فک است.

دوز تزریق: دوز مناسب 28 واحد در محلول 1 سی‌سی در هر سمت صورت است؛ بنابراین برای دو طرف صورت 2 سی‌سی (56 واحد بوتاکس) لازم است که هر دو طرف را به‌اندازه کافی بپوشاند. اگر گردن ضخیم و نوارهای پلاتیسمی قوی باشد، ممکن است به سه سرنگ (3 سی‌سی لیتر یا 74 واحد بوتاکس) نیاز باشد.

طرز تهیه: 0/7 سی‌سی از محلول بوتاکس استاندارد را کشیده و 0/3 سی‌سی نرمال سالین یا لیدوکائین به آن اضافه می‌کنیم تا حجم آن به یک سی‌سی برسد یعنی سرنگ انسولین پر شود.

نکته: دوز تهیه محلول میکروبوتاکس با واحد اسپیوود (دیسپورت = مصپورت= دیستون) برای ناحیه دوسوم تحتانی صورت و گردن 50 واحد و معادل 25/0 سی‌سی است. با افزودن 75/0 سی‌سی محلول نرمال سالین یا لیدوکائین نیم درصد حجم آن را به یک سی‌سی می‌رسانیم.

ناحیه تزریق:

برای مشخص کردن ناحیه تزریق به‌اندازه پهنای سه انگشت بالای خط فک تحتانی و پهنای یک انگشت عقب‌تر از عضله پایین کشنده گوشه لب (دپرسور انگولی اوریس) در بالا، ریشه گردن در پایین، لبه قدامی عضله استرنوکلایدوماستوئید در کنار گردن و خط میانی وسط گردن علامت‌گذاری می‌کنیم. برای این محدوده یک سی‌سی و برای دو طرف دو سی‌سی میکروبوتاکس لازم است. اگر گردن ضخیم و نوارهای پلاتیسمی قوی باشد، ممکن است به سه سی‌سی نیاز باشد. به‌طور متوسط در هر ناحیه 120-100 نقطه تزریق باید انجام شود.

مقاله تخصصی : درباره واحدهای بوتاکس و دیسپورت

سایر الگوهای تزریق

بااینکه استفاده از میکروبوتاکس در طب زیبایی همچنان روزبه‌روز در حال افزایش است، نقاط و تکنیک تزریق هنوز پروتکل مشخص و ثابتی ندارد. پزشکان و محققین امر تجربه‌های شخصی خود را به شکل مقاله در کتاب‌ها و اینترنت ثبت کرده‌اند. به نظر می‌رسد بهترین تکنیک ترکیب تزریق بوتاکس و میکروبوتاکس است؛ یعنی ما در نقاطی بوتاکس را به شکل کلاسیک و دوز کامل و در نقاطی از صورت به شکل میکروبوتاکس استفاده کنیم. برای همین در اکثر الگوهای ارائه‌شده دوز و عمق تزریق در نقاط مختلف متفاوت است.

الگوی اول: دریک الگو که در شکل زیر ملاحظه می‌کنید نقاط قرمز برای تزریق داخل عضله و نقاط سبز برای تزریق داخل درم علامت‌گذاری شده است. دوز توکسین بوتاکس در نقاط قرمز بزرگ 5-10 واحد نقاط قرمز متوسط 4 واحد و نقاط قرمز کوچک 2 واحد تعیین‌شده است. دوز نقاط سبز بزرگ 4/0 و نقاط سبز کوچک نصف این دوز یعنی 2/0 تعیین‌شده است. طی این الگو در عضلات مهم که در شکل صورت مهم هستند مثل عضله کوریگیتور، حلقوی دور چشم، منتالیس و ماستر تزریق داخل عضله و در سایر قسمت‌ها میکروبوتاکس انجام می‌شود.

الگوی دوم: نمونه دیگر از نقاط تزریق در پروتکل میکروبوتاکس را در شکل زیر می‌بینید. در عضله مستر، دپرسور انگولی اوریس (پایین کشنده گوشه لب) و پاروتید دوز کامل 4 واحد بوتاکس و در سایر نقاط مطابق شکل بادوزهای کمتر تزریق می‌شود. نقاط سبز تزریق داخل درم را نشان می‌دهد که از بالاترین دوز آن نیم واحد تا پایین‌ترین دوز که 25/0 واحد درروی گونه‌ها و کنار صورت است علامت‌گذاری کرده است. نقاط تزریق در درم پوستی که روی الیاف سر عضله پلاتیسما در کنار و پایین صورت قرارگرفته است در دو ردیف تعیین‌شده است. ردیف اول از مفصل فک فوقانی تحتانی یا TMJ شروع می‌شود، نقاط با فواصل 1 سانتی‌متر از هم قرار می‌گیرند و تا پایین فک تحتانی امتداد می‌یابد. در ردیف دوم نقاط تزریق 1 سانتیمتر جلوتر و بین فاصله نقاط خلفی قرار می‌گیرد.

الگوی سوم: در این الگو که Kyle’s Mesobotox نام دارد نیز ترکیب بوتاکس استاندارد و میکروبوتاکس را نشان می‌دهد. نقاط سیاه‌رنگ میکروبوتاکس با دوز 3/0 واحد و مربع نیم واحد و شکل‌های هندسی لوزی 10 واحد، دایره 3 واحد، مثلث دو واحد و جمع کل 70-50 واحد بوتاکس است.

مراقبت های بعد از میکروبوتاکس

یکی از مزایای مزوبوتاکس این است که بیمار بعد از انجام عمل، می تواند بیشتر فعالیت های روزمره را از سر بگیرد. مراقبت های پس از انجام پروسیژر:

• حداقل 4 ساعت پس از عمل دراز نکشد و خم نشود.
• حداقل 24 ساعت پس از درمان از فعالیت های بدنی مانند ورزش خودداری کند.
• حداقل 24 ساعت پس از درمان از آرایش صورت خودداری کند.
• حداقل 24 ساعت پس از درمان از مصرف ایبوپروفن، آسپرین، مکمل های ویتامین E یا روغن ماهی خودداری کند.

عوارض میکروبوتاکس

با توجه به دوز پایین میکروبوتاکس معمولا عارضه ندارد. به خاطر تعداد زیاد تزریق احتمال درد، کبودی و خونریزی نقطه ای و پاپول های متعدد در محل تزریق وجود دارد. پاپول های کوچک در نقاط تزریق ظرف چندساعت تا حداکثر یک روز از بین می رود. برای کاهش خونریزی، کبودی و درد در نقاط تزریق توصیه می شود از سرسوزن های ظریف با گیج 30 تا 33 با طول 4 میلیمتر استفاده شود و بعداز هر 10-6 بار تزریق سرسوزن عوض شود.

استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.